Patty weet waar ze het over heeft. Ze werkt inmiddels drie jaar als POH-GGZ en is ook docent binnen de POH-ggz opleiding bij RINO Zuid – die dit jaar 10 jaar bestaat. Wat ze haar studenten vooral wil meegeven? ‘Dat we niet zo snel naar het probleem hoeven te gaan, maar eerst eens met de patiënt mogen kijken naar: wie ben je?’

Van 28 jaar ouderenzorg naar een nieuwe rol als POH-GGZ
Patty werkte jarenlang in de ouderenzorg. ‘Ik heb verschillende rollen vervuld, maar het allerleukste vond ik altijd om mensen bij te staan die vastlopen.’ Tijdens een NLP-opleiding begon iets te kriebelen. ‘Er werd gevraagd: wat wil je hiermee doen? Voor mij was dat meteen duidelijk: kinderen zouden dit moeten weten. Hoe fijn zou het zijn als je al jong snapt hoe gedrag ontstaat?’ Ze volgde de opleiding NLP Powerkids en startte een eigen praktijk.

Toch bleef de wens bestaan om meer te betekenen in de reguliere zorg. ‘Ik heb toen contact gezocht met mijn leidinggevende bij Huisartsen OZL. Mijn achtergrond was eigenlijk niet voldoende voor de functie POH-GGZ, maar ik was zo enthousiast dat ze me uiteindelijk een assessment aanboden. En dat bleek voldoende!’

Waarom ze bewust koos voor RINO Zuid
Patty kon kiezen tussen twee opleiders, maar haar keuze was snel gemaakt. ‘Ik las over de opleiding en dacht meteen: ik ben een RINO Zuid-persoon. Vooral het praktische en laagdrempelige van de opleiding sprak me aan. Dat is nog steeds zo.’

Wat haar ook heel erg aansprak, was de volwassen insteek. ‘De opleiding was vanaf dag één gericht op mensen met ervaring. Korte, efficiënte bijeenkomsten met verschillende docenten. Je haalt eruit wat jij wilt toepassen in je spreekkamer. En het contact met de hoofddocent was ook erg fijn. Heel laagdrempelig en betrokken. Het voelt niet schools, maar gelijkwaardig bij RINO Zuid.’

Praktische verdieping én persoonlijke groei
De opleiding hielp haar niet alleen vakinhoudelijk verder, maar ook persoonlijk. ‘Je krijgt echt een aanvulling op alle fronten. Je leert verschillende methodieken, over samenwerken met huisartsen en je sociale kaart versterken. Alles sluit aan bij het competentieprofiel, zonder dat het zwaar theoretisch wordt.’ Vooral de focus op persoonlijke vaardigheden vond ze waardevol. ‘Wie ben ik in de spreekkamer? Hoe blijf ik in mijn eigen energie? Dat vond ik een hele mooie aanvulling.

Dit vak vraagt veel, dus goed voor jezelf zorgen is essentieel.’ Ook haar manier van werken kreeg meer structuur. ‘Ik werkte al oplossingsgericht, maar nu snap ik beter waarom ik iets doe. Je leert kiezen: gebruik ik het KOP-model, of juist motiverende gespreksvoering? Ik ben bewuster gaan werken. Ik ging van onbewust bekwaam naar bewust bekwaam.’

Van student naar docent: ‘Ik wil iets teruggeven’
Aan het einde van haar opleiding kreeg ze een onverwachte vraag. ‘Tijdens de evaluatie zei Jobke: “Patty, zou dat niets voor jou zijn, lesgeven?” Ik moest lachen en dacht: ik? Docent? Maar die avond bleef het toch borrelen.’ Ze zette haar gedachten op papier en besloot het gewoon te proberen. ‘Ik vond het zó leuk om te doen. En de deelnemers vonden het uiteindelijk ook waardevol. Inmiddels is het een vast onderdeel van de opleiding geworden in Maastricht.’

Wat ze het fijnst vindt aan het lesgeven? ‘Dat deelnemers me alles mogen vragen, alsof ik een collega ben, maar zonder dat ik echt op hun werkvloer sta. Ik deel hoe ik mijn werk doe, en hoor dan vaak: “Oh handig, dit neem ik mee.” Dat ik kan bijdragen aan hun rugzak, dat voelt zó waardevol.’

Handvatten voor het leven: ‘Wie ben jij en wat heb jij nodig?’
Wat Patty studenten vooral wil meegeven, is dat het niet alleen om het probleem gaat. ‘Bijvoorbeeld: iemand zit in een scheiding en komt met vragen over de ex. Maar ik vraag: wie ben jij? Wat heb jíj nodig?’ Volgens haar ligt daar de echte kracht van het vak. ‘Als mensen leren teruggaan naar wie ze zijn en wat ze nodig hebben, kunnen ze daar altijd op terugvallen. Dan maakt het probleem eigenlijk niet meer uit. Dan zit je echt op het stuk preventie.’

Psycho-educatie is daarin een belangrijk onderdeel. ‘Mijn doel is dat mensen hun eigen handvatten ontwikkelen. Dat ze ze gaan gebruiken én trainen, zodat ze beter omgaan met moeilijke momenten.’

De uitdagingen van een veranderend vak
Het vak POH-GGZ is volgens Patty flink in beweging. ‘De wachtlijsten zijn lang, waardoor wij vaker overbruggingszorg bieden. Daardoor krijgen we ook steeds complexere hulpvragen. Het is belangrijk om te weten: past dit bij mijn rol? En zo niet, wat heb ik dan nodig om iemand goed te helpen, zonder zelf vast te lopen?’

Vooruitkijken: hoe blijft de opleiding toekomstbestendig?
Patty is enthousiast over de opleiding, vooral voor starters. ‘Je voelt je bij de meeste hulpvragen goed ondersteund met de theorie die je meekrijgt. Het is echt een stevige basis.’ Toch denkt ze ook vooruit. ‘We zijn nu heel generalistisch opgeleid. Maar met hoe het vak zich ontwikkelt, is het de vraag of dat houdbaar blijft. Misschien moeten we in de toekomst meer differentiëren.’

Wat hoopt ze dat studenten over tien jaar zeggen? Ze glimlacht: ‘Dat ze zeggen: “Daar heb ik de basis om de functie POH ggz te vervullen, ontvangen.” Een steentje mogen bijdragen aan het fundament voor POH ggz, is heel bijzonder.’

Lees hier meer over de opleiding POH-ggz bij RINO Zuid.