Tot ik uiteindelijk zo moe werd dat ik geen uitweg meer zag. Ik besloot het roer om te gooien en mijzelf open te stellen voor professionele hulp. Samen met specialisten in de forensische zorg heb ik mijzelf herontdekt. Nieuwe coping hoe wel om te gaan met emoties, anders dan verdoven met middelen, heb ik aangeleerd. Zo kwam ik erachter dat huilen een veel gezondere manier is om met verdriet om te gaan. Hoe simpel kan het zijn en hoe bevrijdend om weer onafhankelijk te kunnen zijn.
Tegenwoordig mag ik anderen ondersteunen die tijdelijk de snelheid van de maatschappij niet kunnen bijbenen en de grip op hun leven zijn verloren. Deze mensen mag ik ondersteunen in herstel en samen met hen ga ik op ontdekkingsreis naar een voor hun aangenamer leven. Want uiteindelijk wil iedereen ertoe doen.
Attitude en bejegening zijn in deze onlosmakelijk verbonden met gelijkwaardigheid en zonder oordeel oprecht aanwezig kunnen zijn voor de ander. Dan voelt deze zich gehoord en serieus genomen. Zonder dat ontstaat er geen verbinding en zonder verbinding is verandering van psychosociale gedragspatronen onmogelijk.
Danielle is docente voor de module herstelgericht werken in de forensische zorg.