TFP

In de nieuwe Zorgstandaard Persoonlijkheidsstoornissen is TFP een van de z.g. Big-Four (naast MBT, DBT en SF) voor de behandeling van een persoonlijkheidsstoornis. TFP is gebaseerd op de psychoanalytische objectrelatietheorie waarin BPS gekenmerkt wordt door niet-geïntegreerde representaties van het zelf en van anderen, hetgeen in stand gehouden wordt door het gebruik van primitieve afweermechanismen: splijting, ...

In de nieuwe Zorgstandaard Persoonlijkheidsstoornissen is TFP een van de z.g. Big-Four (naast MBT, DBT en SF) voor de behandeling van een persoonlijkheidsstoornis. TFP is gebaseerd op de psychoanalytische objectrelatietheorie waarin BPS gekenmerkt wordt door niet-geïntegreerde representaties van het zelf en van anderen, hetgeen in stand gehouden wordt door het gebruik van primitieve afweermechanismen: splijting, zwart- wit denken over zichzelf en anderen en externaliseren.

Doel van de behandeling is de integratie (i.p.v. splijting) van de verschillende zelf-representaties zoals die zich o.a. manifesteren in de therapeutische relatie. Het hier en nu van die relatie is steeds het focus van de behandeling. Dat focus geeft een overzicht van de vele beelden die de patiënt van zichzelf en de therapeut heeft. Die beelden zijn vaak zwart-wit, extreem en sterk wisselend. Onderzoek daarvan en duiding leiden tot een meer gezonde persoonlijkheidsorganisatie.